Kaybediyoruz - Uğur Erden
Rüzgar dağların yamacından vuruyor küçük avluya. İki küçük gecekondu ve sessiz bir nahiye.
Esinti tahta camlardan içeriye giriyor ve teneke oluklarda ıslık çalıyor.
Her şey doğal şimdiye kadar.
Asıl garipseme seneler geçince başlıyor. İnsanlar o ıslık sesiyle coşarken rahatsız oluyor.
Eski evler onlar için hiç yokmuşcasına bir köşeye atılıyor. Doğal olan ne varsa bir bir hayatlarından çıkarılıyor.
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta