Kaybediyorum Şiiri - Bilal Aykanat

Kaybediyorum
Güneşe perde kara bulutlar gökteyken
Yazlıklarıyla sahilde yürüyen
Kalbinin musluğu dolu dolu gözleriyle
Muhatabı kendi olan nefret sözleriyle
Şu siyah giyinmiş dalgın çocuğum ben
Ya ağlayacağım ya güleceğim öfkeden

Göz kırpan sokak lambaları altında
Elleri cebinde
Gözleri ayak ucunda
Boynu bükük yürüyen karaltıyım ben
Oyunu kaybediyorum
Köşeye kıstırıldım sevdiğim cephelerden
Hatalı hamlemi arıyorum
Kaderim bu demeden
Kaybediyorum

Olacak şah ve mat
Ey kader kıvrımlarımı çizen hattat
Senaryoları yazan üstat
Bu oyunun ve tüm oyunların hakemi
Kartlar senin
Taşlar senin
Oyun kurucu sensin
Sen hükmet ki
Hayırlı olan yensin

Yorgun bir atlıdır ruhum
Ferman taşıyorum
İtiraf mektubu ve intihar notuyla
İnanç fabrikam iflas yolunda
Kaybediyorum

Sevdiğim cephelerde
Mevzileri boş sınırlarımda
Bastığın yerde çiçekler açar umuduyla
Oyunu kaybetmekle umutlarımı kaybettim
Bu çırpınmakta olduğum gerçekler denizinde
Tek tutanağım hayallerim
Katletmeyin hayallerimi de
Kalmaz dayanacak direğim
Yüreğim

Umutlarıma kasteden
Hayallerimin de peşinden giden
Kardeş olmuş üçüncü şahıslar ve sen
Yabancı kalmışım kenarda
Samimiyet yükselişte
Korku ve soğukluk aynanda
Hala dumanı tüten
Sigarayla dolu tablalar
Sözde abiler
Maşuk ablalar
Ve mağlup olmuşum birden
Aşık ben