Kaybediyorsun Beni Şiiri - Yusuf Bozkaya

Anlamı kalmadı artık sensizliğin.
Sana adadığım hüzün kokan gecelerin.
Varlığını hissettiğim gündüzlerin.
Önemi yok artık, dakikaların, saatlerin
Beni kaybediyorsun gün be gün, damla damla...

Anlamı kalmadı artık renklerin.
Maviyi, yeşili az bilsin, kulağın sağır.
Kör olmuşsa yüreğin varsın aksin çeşmedeki su gibi zaman.
Anahtarı kaybolmuş menteşesi çıkmışsa bu sevdanın.
Beni kaybediyorsun günbe gün, damla damla…

Seninle güzeldi, akşamsefası.
Seher vakti gün ortası,
Şimdi bir yerlere gizlendi sabah güneşi.
Artik
Sigaramın tadı kaçtı
Beni kaybediyorsun duman duman yudum yudum...

Anlamı kalmadı konuşmanın.
Artık susmak lazım,
Gereği yok şarkı söylemenin, şiir yazmanın
Özlem çekerek efkâr dağıtmanın,
Beni kaybediyorsun satır satır...

Artık zamanı geldi kapıları kırmanın.
Pencereleri açıp güneşi içeri almanın,
Anahtarı kaybolmuşsa, menteşesi çıkmışsa bu sevdanın,
Varsın aksın çeşmedeki su gibi zaman.
Beni kaybediyorsun günbe gün, damla damla…

30–12–2009