Kaybedişler Şiiri - Yılmaz Aybar

Üzülme sevdiğin terketti diye
O benim en güzel parçamdı deme
Daha ne parçalar terkeder seni
Görürsün yeteri kadar kaybet de.

Yel eser yerinde o gülüşlerin
Ümidin sararır solar düşlerin
Güvendiğin tepelere kar yağar
Düz ovada sarpa sarar işlerin.

Kalelerin birer birer yıkılır
Eğilir gittikçe boynun bükülür
Kalırsın yenik ve darmadağınık
Yüreğine pes bayrağı dikilir.

İster ödül olsun ister hediye
Verdiğini tek tek alır geriye
Böyledir bu kahpe dünyanın huyu
Sermayen yüklenir er-geç kediye.

Kaybetmek de doğal kazanmak kadar
Türlü kılıklarda karşına çıkar
Seni canından da eder sonunda
Tamtakır bırakıp kabire koyar.