Yokuluğun yok oldu umutlarımda,
Hiç bilmeden soldu.
Sanki hazan oldu mevsim,
Sabahlarım hep ayaz oldu....
Bir gül kimsesizliğinde,
Bütün kımsesızlığıyle soldu.
Bir yürek kayboldu,
Kendi sonunu çizdi.
Durdurulmadı,
Arkasından ağlanılmadı da! .
Gitti yok yoluna,
Bitti yokluğunda.
Ağlıyor şimdi kaybolmuşluğunda,
Haykırışları bütünce hıçkırmıklarında,
Mahfolmuşluğunda.......
Dilaver ÖZTÜRK
Dilaver ÖztürkKayıt Tarihi : 21.3.2006 15:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!