İnsanoğlu kaybettikten sonra değerini bilir herseyin.
Çiçek alır sulamaz,
Çiçek solar can suyu verir,
Tekrar canlansın diye ama,
Çiçek solmuştur saksıda bir kere.
Sevdikleri yaşarken kadir kıymetini bilmez,
Aramaz sormaz özlemez,
Dünyadan göçer gider,
Arkalarından pişman olur.
Özler,ağlar, yakarır ama..
Kaybetmiştir bir kere..
Gün gelir hayatına birini alır.
Sever,sevilirsin.
Değerini bilmez, gün geçtikçe zehir eder sevdiğine hayatı.
Aldatır yok eder sevgisini..
Sonra yollarını ayırırlar.
Pişman olur onu arar gözleri
Her gecen gün özler ama,
Kaybetmistir bir kere..
Hayatinda dostların arkadaşlarin olur
Dostum dersin kirılmaz üzülmez o dersin kırıp incitirsin.
Yeni insanlar hayatina girer yavas yavas gerçek dostum dedigini unutur sırtını donersin.
Hayatina yeni aldigin her insanin sahteligini gördükçe anlarsin gercek dostunun degerini ama
Kaybetmissindir bir kere..
İnsanoğlu iste herseyin değerini kaybettikden sonra anlar,bilir.
Bir insan ancak değerini bilenin yaninda kiymetlidir..
Vesselam..
Sumeye Eydgn
Kayıt Tarihi : 11.2.2025 14:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
11.02.2025 Saat:14.15
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!