Kaybedilmiş iki bahar artığıydık.İkimiz değildik, kaybedilen yolların yol kenarı hüznü.Bir yetimin, dağ betimlemesi değildik.Ne olduğumuzu bilmeden savruluyorduk, bir bağ bozgunundan diğerine.Susuyorduk ansız tümceler içinde, susuyorduk boğulmuş gülümsemeler takınarak.mahsus mahal ağırlığı çöküyordu, her saat başında…Ufalanarak çoğaldığımızı zannederek, bitiyorduk tüm doğuşlara…Oysa ellerimizdi gökkuşağını renklere bürüyen, çatılmış kaşlarımızdı gecenin ahengine isyan.Bakışlar kuşatması vurgunuydu yüreklerimiz.Yitikti hayaller ama masumdu.Kudurmuş suratlar hayınlığına inat yarınaydı tebessüm, sevda yarına, düş yarına…
Tenha sevişmeler sızısı dudaklarımızda bağdaş kurardı…
Zeytin karası bir çift göz takıldı ufkumuza…
Yitikti hayaller ama masumdu…
Tamamını Oku
Çok hoş bir yürek yansıması, çok güzel bir denemeydi. Tebrikler sevgili kardeşim. Başarılarınızın devamı dileğimle.
Suna Doğanay
Şiirlerini takip ettiğim için sanırım,
Şiirlerinin başlıkları bir araya gelmiş baştan sona çok iyi kurgulanmış bir yazı olmuş. tebrik ederim.
Cesur yaşayanlar mutlaka zaferi bir gün elde eder.
Arkadaşına ve sana başarılar dilerim
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta