Kaybedilen zamanlar süratle çoğalıyor
Dünya, hep aynı hızla, aynı yere varıyor.
Ömürden kim ne anlar! Yılları çağ alıyor
Milyarlarca yıldızla canı yere karıyor.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Maddiyatın alamadığı bir mefhumdur ZAMAN.
Ne geçene hükmümüz var ne geleceğe...an bile ne oldu diyemeden kayıp gidiyor gözlerimizden.
Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta