Hepimiz kardeşiz Âdem’den beri
Birbirini seven, kulu kaybettik.
Acep sevgi saygı gelir mi geri
Paradan vaz geçtik, pulu kaybettik.
Mısırın şurubu olunca özü
Hep ceplere bakar hainin gözü
Nasıl düzenbaz ki utanmaz yüzü
Arıdan alınan, balı kaybettik.
Hilesiz bakardık bizler mahsule
Uyulurdu mevcut olan usule
GDO’su değişti sembol Resul’e
Misler gibi kokan, gülü kaybettik.
Atadan mirastı dosdoğru yollar
İyiye güzele meyilli sollar
Harama gitmezdi eller ve kollar
Sırat-ı müstakim, yolu kaybettik.
Fabrikasyon dendi zanaat bitti
Elle işlenenler kayboldu gitti
O kınalı eller kirkiti netti
Türk motifli kilim, çulu kaybettik.
Yaşam dendi o güzelim hayata
Seyyah geziyordu hem yata yata
Olanak saptamak pek çoğu hata
Güzelim Türkçe’mi, dili kaybettik.
Destan yazıp gergef gibi dokurdu
Köy şehir mahalle gezer okurdu
Sazlara dadandı bir ağaç kurdu
Sazlar telef oldu, teli kaybettik.
Telefonlar çıktı mektuba vedâ
Nazlı yâr seslense gelirdi sedâ
Gamzeli gülüşe ne canlar fedâ
Ondan koku veren, yeli kaybettik.
Behlül nice yazsan ahu zar ile
Hilekâr el ele işgüzar ile
Defolur mu sandın intizar ile
Aşk ateşi söndü, külü kaybettik.
03.09.2022
Bu şiir, Hece Hece AKSED’CE programında açılan ayak üzerine örgülenmiştir.
Mustafa Zincirkiran
Kayıt Tarihi : 13.9.2022 09:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!