Yaşayabiliyor musun,
Yaşama başladığın noktadaki şeylerinle yetinerek?
O zaman iraden mi vardı?
Belli bir gelirin mi vardı?
Malın, mülkün mü vardı?
Sosyal statün mü vardı?
Hayır, hiçbirisi yoktu elbette.
Ama yine de ihtiyaçların karşılanıyordu,
Hem de çok iyi bir şekilde.
Yaptığın tek şey,
Kendi gerçeğini ifade etmekti,
En doğal haliyle.
Hatırlayabildiğin kadar geriye dönsene şöyle bir.
Yaşamının en mutlu kesiti değil miydi o yıllar?
O çocukluk yılları.
Nesnel olarak, üzerindeki giysinden
Ve tok karnından başka bir şeyin olmamasına rağmen.
Neyle örtündüğünün,
Neyle doyunduğunun önemi bile olmadan.
Acıkınca, yiyecek bulup bulamayacağını bilmeden hem de.
Neydi seni o derece mutlu eden,
Bir düşünsene.
Ya da, hatta asıl önemlisi,
Nedir seni o kadar mutlu olmaktan alıkoyan bugün?
İstersen, asıl onu bir düşün.
5.11.1997
Abdurrahman ÖzdemirKayıt Tarihi : 6.12.2006 19:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Yaşamının en mutlu kesiti değil miydi o yıllar?
O çocukluk yılları.
Nesnel olarak, üzerindeki giysinden
Ve tok karnından başka bir şeyin olmamasına rağmen.
Neyle örtündüğünün,
Neyle doyunduğunun önemi bile olmadan.
Acıkınca, yiyecek bulup bulamayacağını bilmeden hem de.
Neydi seni o derece mutlu eden,
Bir düşünsene.
Ya da, hatta asıl önemlisi,
Nedir seni o kadar mutlu olmaktan alıkoyan bugün?
İstersen, asıl onu bir düşün.
DEĞERLİ ABİM,
HER ZAMAN ŞİİRİNİZİN KONUSU KAFAMA TAKILIRDI...MUHTEŞEM ŞİİRİNİZİN HER KELİMESİNE KATILIYORUM...EN GÜZEL GÜNLERDİ O GÜNLERİMİZ ...GELECEK ENDİŞESİ OLMADAN YAŞAMAK KADAR GÜZEL BİR ŞEY VAR MI...GALİBA BUDUR O GÜNLERİMİZLE BU GÜNLERİMİZİ AYIRAN...ÇOCUKLUĞUMUZDA İNSANLARIN ŞEYTANİ DUYGULARINDAN BİHABER YAŞIYORDUK...UCUZ HESAPLARDAN YİNE BİHABERDİK...KARNIMIZ DOYUP, ÜSTÜMÜZ SEVGİYLE ÖRTÜLDÜĞÜNDE DÜNYANIN EN MUTLU İNSANI BİZDİK...TESBİTLERİNİZ MÜKEMMEL...
Ya da, hatta asıl önemlisi,
Nedir seni o kadar mutlu olmaktan alıkoyan bugün?
İstersen, asıl onu bir düşün.
ÇOK HAKLISINIZ...ÇOK...YÜREĞİNİZE SAĞLIK...
SELAM VE DUA İLE
TÜM YORUMLAR (1)