Kaybedilen Bir Ün'ün Hikayesi

Rüzğarın estiği zamanlar ne şendin
Değirmen taşı durmadan dönüyordu
Gün geldi bir sallanma bile olmadı çiçeklerde
Birden neşen üzüntüye dönüverdi
Şimdi o rüzğar başka yerlerde eser

Oturduğun yerden keşke demeyi bırak
Nasıl yaşayacaksın ona bak...
Etrafında kimseler kalmamış
Yazık düştügünde eller sana uzanmamış
Şimdi onlar başkasının başını bekler

Geçen günlerin kıymetini bilemedin
Hafızalardan silinip gittin
Ağlamaklı ve bitkin
Bu sonu sen istedin
Şimdi işin başında olanlar güler