Her an kaybeder insan
Harcanan nefeslerlerle teslim eder ruhunu, rahatça verilen her nefesin kefaretidir kaybedilen huzur.
Ve teslim eder ruhunu.
Baharda güler, hazanda teslim eder ruhunu.
Şafakta doğar, gecede teslim eder ruhunu.
Büyür, teslim eder ruhunu.
Gözlerde küçülür, teslim eder ruhunu.
Başlar yaşama koca bir iştahla ...
sözün bittiği yerde teslim eder ruhunu.
Aşık olur dağa taşa, kalbindeki bir zelzeleyle teslim eder ruhunu.
Küçük bir çocuk
minik elleriyle, oyuncak zihniyle bir dünya kurar
çırpınır tüm hevesiyle
ihtiyar çocuğun azgın öfkesine teslim eder ruhunu.
Her yer simsiyah karanlığa bulanır
ve insan teslim eder ruhunu, vesselam.
Kayıt Tarihi : 15.4.2023 22:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!