Uzaklarda kaldı
Aramıyorum artık o düşleri
Beni ben yapan o eşsiz mutsuzluğum
Merhaba burdayım gitmem ,gidemedim zaten
Seyrettim derin derin
Acı bir ah çektim
Kirpiklerimi kavuşturdum
Öylece sezdim
Bilemedim gözlerimden düşen bendim
Acı bir türkü duyulur yine bağrımda
İçimdeki çocuk ağlar ki ağlar
Vay beni umduğum sevdadan
Ummadığım hançerleyen gözler
Gözler misali dökül de dökül
Yüreğimde mataran var
Bitermi sandın bu gamm-ı kederden deryayı
Ah ola vah ola
Ben şair değilim
Şiirde dövüldüm
Kelimelerde boğuldum
Kaçamadım
Kafiyelenmek istendi rutin acılarım
Döküldüm serbestçe ,gözlerden istemsizce
Hayatın kaybedenler iskelesinde bekliyorum
Hava bulutlu vede sisli en sevdiğim hava derim kendisine
Rengini gözlerimden çalmış çayımdan yudum yudum
Çayım taze buyurmaz mısın ?
Özlemime , hayallerime tanıktır sigara tabakam
Yuvarlasak mı bir özlem daha ?
İncecikten bir yağmur dövüyor şehri
Sanırım gitme zamanım
Aynı havada
Aynı demde
Aynı özlem ile
Bir başka dizede
Vesselam...
Mehmet Emirkan Altundağ
Kayıt Tarihi : 4.11.2023 21:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yazarının ahşap penceresinden yağmurlu bir günü sezinlerken yüreğinden dökülen kelimeler mi yaralarının kabuklarımı desek bilemedik...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!