asık olmak sana;
anlayamadan yaşamak mı yok sa
anlamaya çalısmakmıydı daha aptalca olanı..
anlamsızlıkta bogulmak,
kaybolmak, yok olup gıtmek
sabun köpügü misali,
karmasık duygular da kesmıyor artık beni,
daha agırlarını ıstıyor vucut..
bagımlı oldum nasılsa sana...
her ayrılıkta doz artırıyorum.
sonsuz degıl kı benım hayatım.
senın askına doz bıle yetmıyor...
sonsuzluk kadar sonsuz olan da yok zaten,
bılıyor musun zaten ben,
ınanmam sonsuzluga...
sense hala soyluyorsun o cumleyı,
sonsuza kadar da surecek dıyorsun...
ama ben kaybetmekten degıl,
senı kaybetmekten korkuyorum..
cunku sensız ben zaten kayıplara karısıyorum...
damar olmuyorsa artık hayat
bunalımdan cıkamıyorsam ya da bı daha
benı unutma demek oluyor bu...
herkesın yaptıgını yap ya da..
bılme,gorme,duyma.
benı sen de unut.
ve bı daha asık olma bana...
Kayıt Tarihi : 28.10.2005 01:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Saip Bayridost](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/28/kaybedenin-aski.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!