Kaybeden sevinsin bulan ağlasın
Senden uzak duran Allah’a yakın
Onun için gelmem çağırma beni
Araya kimseyi koyma ha sakın
Günahına ortak eyleme beni
Hırs bürüdü senin ela gözlerin
Edepten uzaktır acı sözlerin
Bundan sonra yokuş olur düzlerin
Senin gibi ahmak belleme beni
Küfür-ü baz oldun, bozuk ihlasın
Şehidin ahından bozuk mahlasın
Kaybeden sevinsin bulan ağlasın
Zil takıp oynarken körleme beni
Dünyalığın tamam, süpürdün gittin
Evvel umut idin, şimdi de bittin
“Üç sesin” içinde kayboldun yittin
Makamın gücüne kinleme beni
Kayıt Tarihi : 7.11.2010 11:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İhsan Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/07/kaybeden-sevinsin-bulan-aglasin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!