Kaybeden Adam Şiiri - Ramazan Sarıtemur

Kahpe bir çelme takılır,
Haram batağına yüzüstü düşer, kirlenir adam.
Haince bir sevda yıldırım gibi düşer,
Kaybeder yüreğini, kendini bulamaz adam.

Geride bıraktığı ay parçaları, güneş topları…
Hasretle ölür, her gün bin umutla dirilir adam.
Kırkından sonra ihanet çekilir değil,
Kendi ömrüne sıkar mermiyi, firari adam.

Puslu havada yavrularının kokusunu arar,
Saçlarına değmiştir diye, rüzgarlar okşar,
Aks eder diye yıldızlı gecelerde, şahin gözlerle
Kameri kestirir sabahlara dek, firari adam

Kalabalığa karışır pimi çekilmiş bomba gibi,
Yeşil park otelin bankalarında, sabahlar adam.
Son bir kez ölmek için sakal takvimine bakarak,
Gün diye, yüzündeki akları sayar firari adam.