Ben bu hayatta hep yalın ayak yürüdüm.
Hep yanlış yere bastım,
Yanlış yerlerde durdum.
Yaptıklarımdan pişmanlık duydum,
Yapamadıklarıma "keşke" diyerek baktım uzaktan.
Derin iç çekişlerle dolu yaşamımda,
Kaybedenlerdenim ben.
Hatalarım boyumdan fazla,
Sakladıklarım söylediklerimden çok.
Hayallerim yaptıklarımdan büyük,
Kırgınlıklarım yaşımdan.
Diyorum ya,
Hep geç kalanlardanım ben.
Her şeye.
Ama her şeye...
Özleyip göremeyenlerden,
Çok sevip sevilmeyenlerden hani.
Ve yanı başında duranı
Hep yitirince fark edenlerden...
Gıpta edip söylemeyenlerden,
Sırlarını içinde biriktirenlerden...
Gözyaşlarını kahkahalarla gizleyenlerdenim.
Ben...
Ben, kaybedenlerdenim.
Kayıt Tarihi : 14.6.2014 22:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!