Kaybedecek Neyiniz Kaldı ki? Siz En Çok ...

Hiçbir çaba sarf etmeden oturduğu yerde acı çeken insanlar tanıdım. Ben Onu çok sevdim diyerek hıçkırıklara boğulan insanlar... Peki o bunu biliyor mu? diye sorduğum da susan insanlar! Acı çekmek için insan elinden geleni yapıyor bazen. Acıya alışıyor. Kendisine acımaya ç...alışıyor. Ne yaptınız acınız dinsin diye? Biraz cesur olabildiniz mi? Mutluluğunuzun, korkularınızın içinde saklanıyor olabileceğini düşündünüz mü hiç? Evet herşeye rağmen acıya bulanan insanlar da tanıdım. Acıya mahkumdular ne yazık ki! Ama şunu biliyorduk ki, Hangi acı insanın yüreğin de hala ilk gün ki gibi? Acılar yeni doğan çocuk gibidir. İlk gün ki gibi kalamaz. Git gide büyür. Sonra Ona alışır, onunla mutlu olmaya başlarız. Belki mutluluğunuz şu 3-5 satır arasında ki çizgi kadardır.

Senden hiçbir şey beklemiyorum.
Bu satırları okuyup geri gelmeni istemiyorum.
Beni sevmeni de istemiyorum.
Ben seni sevdim.
Beni sevmeni, bana gelmeni değil.
Ben seni sevdim.
Hiçbir şey beklemeden, seni bile beklemeden.
Özledim.
O ilk gün ki çektiğim acıları yeniden çekecek dahi olsam,
Bu kelimeyi içimde gizlemek istemedim