Kaybedecek neyim kaldı ki
Hiçbir şeyim yokmuş benim
Zaten kimi sevmeye kalksam
Birer birer kaçıp gittiler benden
Kaybedecek birşeyim kalmadı
Anladım, düşenin dostu yokmuş
Kalk dedim kendime, şimdi diriliş vakti
Uyan kendine gel, gel de silkelen dedim
Aslında kaybedecek birşeylerim vardı
Ailem, annem, babam, kardeşim
Hiç öyle bozuntuya verme
Sonuçta ben de bir insanım
Bazen ümitsizlik bazen bıkkınlık
Dünya hali, hepsi gelip geçici
Bitmek tükenmeyen hevesler uğruna
Neleri tükettik de haberimiz yoktu bizim
Kayıt Tarihi : 9.10.2018 10:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!