Kayarken Ellerimden! Şiiri - Mert Terzibaşı

Kayıp gidiyor ellerim ellerinden
Kaçıyor gözlerin benden…
Bir ayrılık filizleniyor kalbinde; engel olamıyorum;
Engel olamıyorum kollarımdan uçup gitmene…
Yıldız misali parlayarak gidiyorsun;
Gözlerim kamaşıyor parıltından,
Doya doya bakamıyorum rüzgarların okşadığı saçlarına…
Göremiyorum gözlerinin parıltısından gerçek yüzünü
Aramızdaki uzaklığı hiçe sayıp:
Dokunmaya çalışıyorum sana…
Elimi uzatıyorum değer diye belki ruhuna:
Çoktan uzaklaştığını fark ediyorum…
Son bir kez sarmayı deniyorum seni kollarımla:
Havada kalıyor ellerim…
Su misali kayıp gidiyorsun avuçlarımdan,
Birkaç güzel anı kalıyor ellerimde; su damlası niyetine…
Kayıp gidiyorsun düşlerimden,
Sana ait olmayan sevgi kırıntıları kalıyor içimde:
Hak etmediğin bir sevgi kalıyor içimde…