Kilise çanlarında bir yankıdır,
Bu bizim köhne yalnızlığımız,
Şu ütopik gözlerde;
Artık kalmamıştır bir gülümseme…
Güneşe baksak,
Güneş gözlerimizi kamaştırır,
Rüzgara çıksak,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta