Kayan Yıldız Şiiri - Osman Türkmen

Bir Mart gecesinde, kayınca yıldız,
İçim yine sensiz ve yine yalnız,
Mart Kedisi kadar, yorgun ve arsız,
Hep seni bekledim, gelmeyenimdin.

Yıldız kadar afet, yıldızdan uzak,
Mevsimsiz çiçeğim, herşeyi bırak,
Sen tehlikeli yol, sevgiye tuzak,
Vurmanı bekledim, imkansızımdın.

Yıldızla beraber, çok şeyler kaydı,
Söyleyecek olsam, gece uzardı,
O geceye şahit, tek kişi vardı,
Bilmesin istedim, suskunluğumdun.

Her yıldız bir yalan, umut dolu hiç,
Tutmayan dilekler, gizli bir sevinç,
Ve sevdam o gece, yüreğimde linç,
Olmasın istedim, imkansızımdın.