İşte ellerim al tut desem
Gidişin öyle bir acı
Derin bir uçurum belki
Duruşun sessiz yokluk içinde.
Bir varsın
Bir yok olmuşsun kendini kandırarak
Al desem
Sar şu kollarımı
Boynunda uzun bir hayat…
Gel desem
Özlemek gibi
İçimde kayıp bir kitap.
Sen bir aşk gibi korudun kendini kandırarak
Ben her aşka bir daha kanayıp düştüm
Her gece yeniden parlayıp söndüm
Ben düşerken tuttuğunuz dileklerdi
Sevdiğinle koyun koyuna.
Geri dön desem,
Acıların var şimdi.
Hem onlar hem olanlar…
Önceleri sadece sen vardın
Ve arı bir yürek içinde çırpınan deniz.
Şimdi yaşadığın hikâyene bir sayfa daha ekleyeceğin
Küçük yıldızın unutulan yalnızlığı,
Kayıyorum,
tutmayın beni! ...
Kayıp giden şu çaresizliğimdir,
Belki daha da çok sevilir çocuklar
Her defasında tutulan dileklerinizde.
Ellerini uzat bana,
Kollarınla sararmış gibi yap
tutku olsun, hasret olsun...
Aşk olsun.
Seni her düşündüğümde içimde güller olsun.
Dikenin varlığında kokunu taşıyayım rüyalarıma...
Ama unutma yüreğinde hep umut olsun...
Kayıt Tarihi : 4.1.2005 23:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Değer Ulaş Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/01/04/kayan-yildiz-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!