Hasret kokan bir bahar akşamıydı.
Ay ışığı yüzümü aydınlatırken,yıldızlar çakıl taşları gibi dizilmişti gökyüzüne
ooff çekiyordum kendimce.Avutuyordum kalbimi
ama adım gibi emindim..
Seninde gözlerin o yıldızlardaydı bu gece
ve o yüzden bu gece bir başka güzeldi onlar..
Üstelik aynı şeyleri düşündüğümüzü de iyi biliyordum.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta