Kayan bir yıldızın gölgesi olurum

Kayan bir yıldızın gölgesi olurum…

Gözlerim kızıl mavi şafaklarda atar,
Bulut olurum dolarım içten içe,
En koyusundan ruhumda taşarım,
Kara zindanı yaşar duygularım.
Bir sen vardın ömrümün mihadı gibi
Hayatı yaşardım sende,
Karışık gecelerin dumanlı yollarında,
Zifir seraptın gözlerime…

Yıkıldım ayaklarıma takıldı sevdam,
Bıraktın ellerimi boşluğa sahipsizce,
Bir kanat oldu zaman pır dedi bilinmeze,
Sensiz uçtu yüreğimde acıya kondu,
Kanıyor tenimde dokunduğun yerler,
Umudun bir hançer darbesi,
Her geçen anda yüreğime saplanırsın,
En derine bir daha bir daha…

Yorulur hayat bakışlarımda canım çekilir üstelik,
Durgun sular gibi sütliman olurum kendime,
Donmuş gibi sessiz bir mimik savurur bedenim,
Halsiz yıkılışların heyelanı çöker üstüme,
Kayarım tepelerden düşen kayalar gibi
Tutulmaz ateşlerden kor olurum geceye düşen,
Yakarım kendimi kayan bir yıldızın gölgesi olurum…

Oktay ÇEKAL
11.01.2013-17.25