Kayalım mı? Ne Dersin? Şiiri - Mehmet Şahan

KAYALIM MI? NE DERSİN?

Gönüllerin kuraklaşmış çölüne,
Sevgi olup kayalım mı? Ne dersin?
İnsanların çoraklaşmış gönlüne,
Sevgi olup kayalım mı? Ne dersin?

Seherlerin serin esen yelinde,
Derelerin derin akan selinde!
Zülüflerin narin sarkan telinde,
Sevgi olup kayalım mı? Ne dersin?

Sümbül gibi ekenlere bakmadan,
Bülbül gibi dikenlere bakmadan!
Behlül gibi dökenlere bakmadan,
Sevgi olup kayalım mı? Ne dersin?

Dumanın tüttüğü elden gönüle,
Fermanın bittiği dilden gönüle!
Dermanın yettiği gülden gönüle,
Sevgi olup kayalım mı? Ne dersin?

Dil üstünde yağın kaydığı gibi,
Kispetinde bağın kaydığı gibi!
Mevsiminde dağın kaydığı gibi,
Sevgi olup kayalım mı? Ne dersin?

Nefsin kıskacında ifrattan uzak,
Kalplerin harcında nefretten uzak!
Gönüller burcunda hasretten uzak,
Sevgi olup kayalım mı? Ne dersin?

Pir-î Fâni der ki; dilden dillere,
Bülbülün bağında gülden güllere!
Aşk’ın membaında tüm gönüllere,
Sevgi olup kayalım mı? Ne dersin?

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
14.11.2021 – KİLİS