1 AĞUSTOS 2002 DİYARBAKIR KULP AYGÜN KÖYÜ
Bizler acısıyla yaşadık bu umutsuz
günleri
Bu demir kapılar epeyce dolup taştı.
Kimi zaman soğduk ümitten birine
Dediler en aciz nedir bırak ya gariban
mısın? Sen
Hayalerim vardı. Toprağs baksam
ağlarım.
Nice sevdikler vardı benim
Kimsem kalmadı artık
Karanfiller soğmaya başladı.
Kime ne demiş şair
Öldükten sonra bir daha geri dönememiş
Vatan kalmadı biraz şefkat ve merhamet
eder insan
Sonra çayı demler yüreği şefkatli
merhum olarak
Kalır sana sözüm doğruluktan asla
Ayrılma Şairhaneciğim. ..
Kayıt Tarihi : 29.5.2024 16:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!