Kaya içinde yaşayan bin yıllık adam

Bir gün İsa peygember yol üstünde,
Çok güzel bir kaya parçası gördü.
Düşünürken derin bir hal üstünde,
Kendini bu güzel kayaya verdi.

Birden Yüce Rabbimden nida geldi,
İçini açalım onu gör dedi.
İsa peygamber sevinerek güldü,
Kayanın sırrını bana ver dedi.

Kaya birden yarılarak açıldı,
İçinde oturan bir adam çıktı.
Etrafa mis kokuları saçıldı,
İsa hayret ile adama baktı.

Dedi bu adamın işi ne burda,
Nasıl yaşıyor bu kaya içinde?
Ne yiyip garip ne içiyor orda?
Bir ak bile yoktur onun saçında.

Yüce Rabbim ona şöyle seslenir;
Bu adam bin yıl burda zikir çeker.
Şu üzümlerden yiyerek beslenir,
Kıyamet kopunca buradan çıkar.

İsa peygamber adama dönerek,
Ne hayırlı güzel bir adammış der.
Koca kayanın içine sinerek,
Yüce Allahı bin yıl anmış der.

Yüce Allah; ondan hayırlı kul var,
Kadir gecesinde namaz kılandır.
Sevgiyle hakikate giden yol var,
Bu yolda beni arayıp bulandır.