Kavuşuyoruz,
Geliyorsun gönlümün tek prensesi
Hasretine su serpip söndürür gibi
Gülüşün yine bakacak gözlerime
Yine "sen "
yine "sen" diyeceğim.
Ben yine sadece seni seveceğim.
Biliyor musun?
Başkent karanlık gibi sen yokken
Gecelerim çınlıyor kulaklarımda.
Rüyalarım yaralı
Sabahlarım da bir yanı eksik gibi
Sen yoksun ya
Bu deli var ya?
Yalnız,sessiz,bitik gibi
Elimdeki herşey yitik gibi...
Kavuşuyoruz
Bir ayrılığın yitip son buluşunda
Yine el ele yine seninle
Biz yine sevgimizle buluşuyoruz
Hasret bitiyor artık
Kavuşuyoruz.
Kayıt Tarihi : 11.7.2021 00:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Son bulan ayrılıklara....
![Tahir Altunay](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/07/11/kavusuyoruz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!