Yasak konumuştu bu sevdaya
tıpkı mezopotamya halkının yasakları gibi,
topraga düşen bir oğul
ve acısını çeken anne anlayabilirdi,
ancak benim seni anladıgım ve sevdigim kadar..
bir yaşayış ki,tel örgüler olmadan
bir ülke ki; savaş,vurgun,talan olmadan,
benimki bir sevdaydı ki,yalan dolan olmadan..
kaldırmıştık aramızdaki yasak harfleri,
sıgmıyordu sadece sevgi sözcüklere,gözlere..
bir volkan olup patlıyordu dünyanın en volkanik dagında,
benim eşsiz,engin sevdam..
gerçekten,ben seni seviyormuydum
yoksa yunan tanrılarını kıskandırır gibi tapıyormuydum sana...
sevdamda şiirlerim gibi sade,dogal ve illegaldi.
dedim ya; ben seni seviyordum,
senin yasaklıgını bile bile,
sense,kafa tutarak herşeye,
halkların sözcülügünü yapıyordun;
birgün kavuşuruz diye...
Kayıt Tarihi : 27.8.2010 22:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ben ve o ütopyalaştırdıgım sevdamın gölgesi..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!