Kavuşum Şiiri - Selvi Selviii

Dokunabilmek sana
Uçsuz bucaksız bir bozkırın çiçeklerine dokunmak gibi…
Her uzandığımda,
Başka bir yangına dalar gibi.

Yansa dudaklarımız küçük öpüşlerle,
Sonsuz bir ormanın kuytusunda
Bir mabet gibi hissetsem seni.
Bir nefes gibi çarpsan kalp vuruşlarıma,
Kutsal bir tanrıça gibi ay ışığında
Sunaklarından içsem aşk mabedini.

Koklasam tek tek her saç telini,
Bir bahar yağmuru gibi altında ıslansam.
Bedenim, kalbim, ellerim seninle yaşlansa;
Bir sen olsan, bir de ben şu dünyada…
Bir sen olsan, bir de ben.

Varsın bize karşı dursun o an bütün cihan,
Gözlerimiz konuşsa sonsuzluğun sarhoşluğunda.
Tılsımlı bir şarkının içinde kalplerimiz kaybolsa,
Nefeslerimiz nefeslerimize karışsa,
Ilık ılık dolsa ciğerlerimize.

Ve sevişirdik,
Kutsal bir mabedin mum ışığında…
ŞİİR: SELVİ YORULMAZ- ÖZGEN ÖZ