Kuvuştur beni ya rab, bir türlü varamadım!
Yalnızlık diyarında güle varan yol ırak…
Yoruldum bittim artık, kalmadı hiç takadım,
Öksüz bir çocuk gibi ağladım hıçkırarak.
İçimde fırtına var yıkıldı metanetim,
Kavuşmaz yarlar gibi görünce kaderimi…
Ayrılıp yara düştü, bedenden emanetim,
Gözyaşım şahit oldu, anlatsın kederimi…
Hicranın harı yaktı savruldu hep küllerim,
Aradım bulamadım kaybolan suretimi…
Kendimi anlatmaktan inan ki bihaberim
Turab olup dindirem gülüme hasretimi…
Halil Ahsen Turabi
(13/10/1997)
Halil Ahsen TurabiKayıt Tarihi : 6.7.2008 18:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir büyük zatın iki mısralık beyti vardı. içinde çok şeyler ifade eden... Bu beyite ithafen yazılan bir şiirdi: Toprak ol toprak ki gül bitsin sende topraktan başka yok kavuşan güle...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!