“Ben sevmekten hiç borçlu çıkmadım.” diyordu şair,
ben sevmekten hep alacaklı çıktım.
Bana duygu borcu olanlarsa,
borçlu kalmaktan nefret ettiğini söyleyenlerdi.
Böyle zamanlarda bir kez daha özledim yalnızlığımı.
Bir yudum kırmızı şarabın boğazımı yakması gibi,
alıkoyamadığı tutkusu içimin.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta