“Ben sevmekten hiç borçlu çıkmadım.” diyordu şair,
ben sevmekten hep alacaklı çıktım.
Bana duygu borcu olanlarsa,
borçlu kalmaktan nefret ettiğini söyleyenlerdi.
Böyle zamanlarda bir kez daha özledim yalnızlığımı.
Bir yudum kırmızı şarabın boğazımı yakması gibi,
alıkoyamadığı tutkusu içimin.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla