Kavuşmamız bir mahşer gününe de raslasa

karşında ey kadın bilmemki niçin
titrer bacaklarım mahşere kadar
ağaçlara ismin kazımak için
kalkar bıçaklarım mahşere kadar

randevu versen er gelir yerime
terketmem bünyede olsa erime
yağmurlar işlesin ister derime
farketmez beklerim mahşere kadar

her daim peşinde olurum arı
araç aküsü boş isterse yarı
gece karanlığı açarım farı
varır iteklerim mahşere kadar

böyle bir aşkı ben acaba nidem
geçmedi ömrümde seninle bir dem
stresten ağrıyor daima midem
kalbide teklerim mahşere kadar

aşkımız bir mahşer gününe kalsa
neyleyim dünyayı periyle dolsa
var pembeye çalar gül teni olsa
tek seni koklarım mahşere kadar

yorgun ayaklarım altında potur
bayramda desenki gel buyur otur
hediyen olsa bir lengerli fötür
götürür saklarım mahşere kadar

pınardan doldurur yerine suyu
iç sen müsterih ol sen rahat uyu
gözlerim bilmiyor gayrı uykuyu
odanı yoklarım mahşere kadar... yaaar...