muhanmmet faruk koca
Suskundur gece,kimse bilemez bu esrarlı duruşu sen gibi.
Her gidişinin ardında bıraktın gece misali beni,
Seni aramaktan yorulan dizlerim,kırılmış düşmüş ellerim,
Şimdi nerdesin kim bilebilir,virane şehirlerin yorgun sokakları,
Adını sokak sokak haykırıyorum oysa,
Geceye fısıldıyorum adını suskunluğa gömülüyor bir anda,
Gecemidir bize şayit olan yoksa yıldızlarmı,
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta