muhanmmet faruk koca
Suskundur gece,kimse bilemez bu esrarlı duruşu sen gibi.
Her gidişinin ardında bıraktın gece misali beni,
Seni aramaktan yorulan dizlerim,kırılmış düşmüş ellerim,
Şimdi nerdesin kim bilebilir,virane şehirlerin yorgun sokakları,
Adını sokak sokak haykırıyorum oysa,
Geceye fısıldıyorum adını suskunluğa gömülüyor bir anda,
Gecemidir bize şayit olan yoksa yıldızlarmı,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim