Sen şimdi dışarıdasın
Yemek yiyiyorsun belkide..
Ne şanslıdır,
Ellerine değen çatallar, kaşıklar, bıçaklar..
En çok ta ağzında dağılan lokmalar.
Ne büyük keyiftir,
Diline dokunmak.
Hayat sıvına karışmak.
En çokta ağzında dağılmak.
Lokman olmak isterdim.
Ve elinin değdiği..
Gözünün gördüğü,
Aklından geçen herşey...
Sana gülümseyerek bakan bütün yüzler,
ben olmak isterdim.
Ve
senin elinden çıkan herşey..
Verdiğin raporlar..
Hazırladığın sunumlar..
Girdiğin toplantılar,
Yaptığın görüşmeler olmak isterdim...
Kolunda taşıdığın,
Baktığın saatin olmak isterdim.
Ben müjdelemek isterdim sana
Her anı her dakikayı her saati...
En çokta benli zamanları müjdelemek isterdim sana.
Ve duruverirdim,
YENİDEN SANA KAVUŞTUĞUM ANDA! ..
Halil İbrahim BAYRAKTAROĞLU
Emel ÇetinKayıt Tarihi : 23.6.2008 10:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değerli bir arkadaşıma ait, beğenerek okuduğum ve yayınlanmasında vekil kılınmaktan onur duyduğum bir çalışma... Siz değerli şiir sever dostların yapacağı yorum ve eleştirilerle daha nice güzel çalışmalara kendi sayfasında yer vermesi dileklerimle.... Emanet şiirim görüşlerinizde...
TÜM YORUMLAR (1)