Kavuşma Zamanı Şiiri - Yağmur Damlası

Artık yorgunluğumuzun
Gel seslerine takılıp kaldı
Giden otobüslerin ardından
Sallanan eller gibi
Boynu bükük yüreklerimiz

Hasret her gece
Sinsice koynumuza girdi
Özlemin şiirin şirin diliyle
Kainata kafa tuttu

Sabah ezanları inletti şehri
Hakikat yüzümüze
İnsafsız tokadını vurdu

Takvim yapraklarını
Yırtarak geliyordu zaman
Üstümüze doğru

Senin gülen gözlerinden ırak
Azrail’in nefesi
Bir ben gibi canı daha yuttu

Kalkıp yerinden gitmeli
Tüm taşları oynamalı şehrin
Hangi Tanrı bilmez ki
Aylar var dua da ellerin

Kırılacak bütünüyle aynalar
Perdeleri yanmış evlerin
Bacalarından kaçacak arzular

Aldırma sevdalım gece düşüm
Gülen yüzüm aldırma
Zaman kavuşma zamanıdır