Kavuşma Vakti Şiiri - İbrahim Bayraktar

Dönüşü olmayan meşakkatli bir yolculuktur,
Yolcu yoldan habersiz; yol, yolcudan,
Gözyaşı gibi süzülür yamaçlardan,
Her taşa, her kayaya kokusunu bırakarak.
Yalar gider toprağı, izi kalır yarınlara.
Tepeler aşar, vadiler dolaşır,
Çağıl çağıl akan derelere karışır,
Dereler, nehir olur yatağına ulaşır.

Kimi yerde köpük köpük köpürür,
Kimi yerde çağlayan, kimi yerde nehir,
Bazen iplik iplik akar, bazen kudurur,
Bazen canlar alır, acılara boğar,
Rahmet olur çise çise yağar,
Zemzem olur son nefeste,
Gönüllere akar aheste aheste.

Yeşile renktir, doğaya bereket,
Bir damlası hayat olur tohuma,
Bazen ırmak olur çağlar,
Bazen gözlerde yaş...

Geçit vermez, yollar keser,
Yolcuya yaren olur günlerce,
Bazen kurnası kırık bir pınar,
Bazen eşme...

Mahşeri bir kalabalık bekler,
Gelin alayını karşılar gibi coşkulu,
Kucak açmış mavi deniz,
Dört gözle bekler yeni misafirini.

Mahmur çiçeği gibi avuçlarıma dol,
Bayram etsin gün yanığı ellerim,
“Başın pınar olsun ayağın göl”.
Duamız varlığına; “Su gibi aziz ol”.

13.10.2003