Kızgın bir yaz akşamı gibiydin.
Ufukta sarı sıcak,
Uzun ve geniş bakarak.
İki odalı bir evi andırıyordu gözlerin.
Pırıl pırıl, saf ve berrak.
Kapısı sokağa açılan bir ev gibiydin.
Verandasında belli belirsiz bir suret,
Sanki caddeyi kucaklıyordun hoşgeldin diyerek.
İşte ben hep bu yüzden biraz cadde olurum sana, biraz da sokak.
Çünkü kucaklaşmak güzel şeydir, karşılıklı koşarak.
Kayıt Tarihi : 3.2.2025 18:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!