Kavuşma Şiiri - Aylin Yabanoğlu

sana tam da beklediğin gün geleceğim
bildiğin
bir asır öncesinden söylenmiş o zamanda
yıllar önce beklemekten vazgeçtiğin
ve tam da yalanmış dediğin o anda
sana yolum çok uzundu diyeceğim
özledim; bir solukta dinlenelim
bir soluk kadar hızlı yaşayalım
bir asır kadar uzun sevişelim
istersen bir uzun yolculuğa da sen çık
bir asır daha bekleyelim
sana kısa gelsin
bana ise bir ömür kadar uzun
ben yalana inandığım gün
geleceğini bilmeliyim

önünde uzanacak gitmek isteyip de
gidemediğin yollar
benim bir asır öncesinden çıktığım.
çağıran sesini duyacaksın
imrenerek bakacaksın uzayışına
yüzünde bir garip tebessüm
gideceğim diyeceksin bir gün
belki yarın
öbür gün...

gidilmek üzere yola çıkıldığında bilmelisin ki
içinde bir heyecan büyüteceksin
sözlerini unuttuğun bir şarkıyı
kendi kendine mırıldanırken
önünde koşar adım birileri
yolların uzaklarına ilerleyecek
adımlarını hızlandıracaksın belki
ayaklarını
geride bıraktıkların çekecek
kalbinin bedeninden dışarısını görmek için
gösterdiği çabayı
görmezden geleceksin
tüm ceplerindeki ağırlıkları
boşaltmak isteğine kapılacaksın
koşarsam varır mıyım
diye düşüneceksin

ya karşılayanın karşılama sevinci
ulaşma sevincinden daha mı fazladır
yoksa kavuşma ortak sevinçte mi yaşanır
varana kadar hiç bilmeyeceksin

bittiğinde o uzun asır
ağzımdaki şarabı ağzına akıtacağım
üzerindeki ağırlığın ben olduğunu bileceksin
verilen sözün tutulduğuna inanacaksın
bir asır daha beklemeye razı olacaksın
gözlerine kendimi bırakacağım
ağzına tadımı
bedenimi ruhuna katacağım
ruhumu bedenine
gökyüzü gerçek rengini bulduğunda
işte o gün
asır bitecek.