Kavuşalım Şiiri - Raziye Taşer

İnsan düşe kalka gider
Bir olur ömür biter
Bu hasretlik artık yeter
Gel kavuşalım anneciğim

İnce beller bükülmeden
Siyah saçların dökülmeden
Eller yüzler süzülmeden
Gel kavuşalım anneciğim

Böyle günler fırsat bize
Lüzum var mı acı söze
Haram olsun kötü göze
Gel kavuşalım anneciğim

Kalbimde yerin başkadır
Kimse geçemez yerine
Kendini bilmezler fazladır
Gel kavuşalım anneciğim

Bir karınca incinmiş olsa
Ezilir yüreğim,duygularım tartışılmaz
Bir ucu buluta değer dağlar arasında
Gel kavuşalım anneciğim