Kavuş Cemâlullâh’a Şiiri - Yusuf Akkaya

Affeder mi Allah’ım, şu günahkar kulunu?
Yalvarıp, yakarayım, göstersin hak yolunu.

Kalbimi bağlayayım, bir mürşid-i kamile,
Nurlar ile dolayım, yaklaşayım Rabb’ime.

Nefse kanıp, uymadan, geçireyim günümü,
Şeytana aldanmadan, bitireyim ömrümü.

Haramlardan çok uzak geçmeli tüm hayatım,
Sevabı bol olarak huzura varmalıyım.

Münker-Nekir gelipte, sorunca: Rabb’in kimdir?
Halim olmasın nice, cevap vereyim bir bir.

Amel defeterim bana sağımdan verilmeli,
Ağır gelmeli sola, mizanın sağ kefesi.

Sırattan şimşek gibi, geçersem hele bir de,
Kimseler yetişemez duyacağım sevince.

Açılınca cennetler, kurulurum tahtıma,
Bu can daha ne ister, kavuşursam Allah’a.

Allah’a kavuşmanın yolu Nebi’den geçer
Nebi’ye ram olana, Allah elbet “kulum” der.

Bil kulluğun kadrini, al aklını başına,
Unutma bu tembihi, kavuş Cemâlullâh’a.

03.07.2013