Kavurucu Soğuk Şiiri - Funda Sağ

Azalır insanlar
sokaklar boşalır
çarpılır kapılar.
Kimileri soğuğu bırakırken dışarıda,
benim içimde dışım kadar buzdur.

Beni bu soğuklar kavurur.

Yaprakları sayamazken ağaçlarda,
varlık yapraklara dönüşür.
Nefesler daha bir hızlı alınır,
daha bir çok umursanmaz yaşam en rezil haliyle.
Yok ki bir isan geceleri ısınıp rahat uyuyayım..

İnsanlar sıcak uykulardayken,
Sıcak evlerindeki,
Sıcak yataklarında,
sıcak göğüslerden yastıklarında,
ben çekerim kışı.
Beni bu soğuklar kavurur…