Kavsk ağacım Şiiri - Mehmet Çağlayan 2

_______________

Bahçemde bir kavak ağacım vardı,
Kökleri, ırmağa kadar uzanırdı,
Boyu,çevre dağlarla yarışırdı,
Meltemi çok sever hemen salınırdı.

Dibini,çalı böğürtlen sarmıştı,
Hoyrat bir el çalıları yakmıştı,
Alevden, ağaçta kabuk kurumuştu,
Sararıp soldu,Sonra kurumuştu,.

Kuruyan dalı kesmeye kıyamadım,
Varsın böylece ayakta dursun dedim,
Felek onun durmasını çok görmüş,
Gece, zorlu bir rüzgar,onu kırmış,
Atmış ırmağa ,denize götürsün diye.

O,benin sessiz nazlı sevgilimdi,
Kalbim ve gözlerim onu okşadı,
O,bana Allahın verdiği mutluluktu,
Nazlı nazlı salınısi harikaydı.

Ben ona bakınca, beni anlardı,
Rüzgar olmasada, hafif salınırdı,
Onların da sevgiye ihtiyacı vardı,
Bunların hepsi, hayal değil gerçekti. 5Nisan 2018

******************************