Kavşak
Ey bedenim, bundan sonra birlikte çok da yolculuk etmeyeceğimizden
sana karşı yeni bir şefkat hissetmeye başladım, hayli acemi ve alışılmadık,
gençliğimdeki aşktan hatırladığım şey gibi tıpkı -
aşk ki sıklıkla sersemdi amaçlarında
fakat asla öyle değildi seçimlerinde, yoğunluğunda.
Öyle çok şey talep edilirdi ki peşinen, öyle çok ki söz verilemezdi -
Ruhum öyle korkunç olmuştu ki, öyle şiddetli;
bağışla onun gaddarlığını.
Sanki o ruhmuş gibi üstünde geziniyor elim dikkat ederek,
istemiyor herhangi bir zarar vermeyi
fakat hayli sabırsız, nihâyet, somut bir ifadeye ulaşabilmek için:
dünya olmayacak özleyeceğim şey,
sensin özleyeceğim şey.
Louise Glück (d.1943, ABD)
(2020 Nobel Edebiyat Ödülü)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 9.10.2020 00:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Crossroads by Louise Glück My body, now that we will not be traveling together much longer I begin to feel a new tenderness toward you, very raw and unfamiliar, like what I remember of love when I was young – love that was so often foolish in its objectives but never in its choices, its intensities Too much demanded in advance, too much that could not be promised – My soul has been so fearful, so violent; forgive its brutality. As though it were that soul, my hand moves over you cautiously, not wishing to give offense but eager, finally, to achieve expression as substance: it is not the earth I will miss, it is you I will miss.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!