.
kanatların çok büyük
hatırlamıyorum kaç alem dolaşırdın
gölgen gölgemde uyurken
daha nereye kadar dayanır
azalan zamanımda
kaç nefes soluklanır yorgun yüreğim
buz mavisi şehrimde beklerken
ölüm meleği
öylece kalakaldım
geçip giden azgın bir selin enkazında
içimin kafesinde yüzlerce kuş ölüsü
şimdi üstüme yıkılırken gökyüzü
delip geçiyor ışığıyla yaşam
küf tutan yüreğimden
hayatın orta yerinde
kurulmuş darağacım
titreyen gelincik gibi kanarken
uçurumun kenarından bakar boşluğa
perdesi çekili panik mavilerim
01.04.07
Birsen AteşKayıt Tarihi : 27.5.2007 23:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!