Kavşak Şiiri - Dilek Tanrıyakul

KAVŞAK,

Bir gün, bir el, bir kapı,
Bir gurbet, bir yoz, bir uğraşı,
Ne sabırdır bu sevdiğim yıllarca,
Çatlatıp değirmenin taşında,
Bir gün, yüz el, yüz kapı,
Bir hasret dingisi, bir reddiye, bir onur,
Ne sevinçtir bu dostum,
Kazandıkça hortlamak isteyen ruhban sürüsü,
Döndükçe ayrımların kavşağından,
Bir akşam, bir mutlaka, bir kan bu,
Su serpintisi yürekler,
Kanı kesilmiş canlar,
Çok şükürden vazgeçmiş,
Daha fazlayı hor görmeyen İNSAN.