Cananın aşkında kavrulan canlar,yandıkça pişer.
Yanan şu gönüllerde arzular,hasretin korunu üfler.
Karanlığın gölgesinde geceler,yanık sabahı özler.
Küllerde savrulur tüm aşıklar,sevinçle kavrulurken.
Hülyaların yanarken,kırık aynaların derin tozlarında.
Ağlarsın,dalları kırılmış al rengi güllerin yaprağında.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
